Het ouderschap: over razende stormen en kabbelende riviertjes

Moeder worden was voor mij een zeer intense ervaring. Een ervaring die ik moeilijk kan verwoorden. Vriendin & jonge moeder Sara beschrijft in een prachtig gedicht hoe zij het moederschap beleefde. Vond ik gewoon eentje om te delen...

Rianne, Mic Mac Madam Kortrijk

zij was een storm, een prachtige storm

raasde eerst door mijn lichaam en dan door ons huis en onze harten

ze gooide alles maar dan ook alles overhoop
en ik wist niets meer:

waar te zitten, hoe te staan, wat te voelen, wie ik was

ze stormde in mijn hart en hoofd

op den duur wist ik:
dat ik zo'n liefde nog nooit gevoeld had, liefde die me beangstigde en wezenlijk veranderde,

ik was méér geworden ('mama' ofzo) en moest mezelf opnieuw leren kennen

die jaren met haar, het zijn de moeilijkste en mooiste uit mijn leven

jaren vol worsteling, wanhoop, twijfels en frustratie maar ook:

bakken liefde, geduld, begrip en ontroering nodig om haar ruimte te geven om te stormen, de bliksem en donder een plaats te geven en ook te bewonderen maar die de storm in haar ook af en toe kunnen doen liggen

hij is een riviertje, een heerlijk riviertje

vloeide door mijn lichaam en kabbelde ons huis binnen
stilletjes en voorzichtig alsof hij ons niet wou storen

en ik weet het nu:
waar ik zit en waarom, wat ik voel, wie ik ben

hij brengt rust in mijn hart en hoofd

de alles overweldigende liefde ken en herken ik, maakt me niet meer bang, ik hoefde maar één keer mama te wórden, deze keer ben ik het gewoon

ik weet wie ik ben en dat het goed is zo

de eerste weken met hem erbij kloppen helemaal

weken waarin zij stormt en hij kabbelt, en soms andersom,

wij worstelen en twijfelen maar onze bakken vol liefde, geduld, begrip en ontroering staan in elke kamer van dit huis en er is genoeg voor hen samen, niet altijd (zoals er ook niet altijd genoeg was voor haar alleen)

maar uiteindelijk wel, altijd

wat een prachtbuit, die twee

Sara Soete